Geschiedenis

In 1953 werd de Lindense Chiro-afdeling op initiatief van de toen nog niet lang aangestelde pastoor Paul Peeters I opgericht. In het begin van de jaren ’60 staakte de jongensafdeling van de Chiro haar activiteiten. In het begin van 1964 nam pastoor Peeters contact op met districtscommissaris Rene Feyfer om in Linden een VVKS-groep op te richten. De eerste leiders (Eddy en Jan Wauters, Joris Devlieghere en Luc Van Moorhem) voor de Jongverkenners werden gevraagd bij de 21ste van Vlierbeek (onze moedergroep dus). De eerste leidsters voor de welpen waren Helene Huybens en Marie-Jose Van Geertruyden die uit de Lindense meisjeschiro kwamen.
In de zomervakantie van 1964 werd publiciteit gevoerd voor de nieuwe groep en in september ging de eerste vergadering door met 5 jongverkenners. Vanaf het begin werd het huidige scoutsterrein voor spelen gebruikt. (toen nog zonder asfalt en lokalen). Als eerste lokaal gebruikte men de kelder van zaal Lindebos (In Den Hof). In die begindagen verhuisde men nog naar de garage van de familie Doms en naar een oud gebouw (nu verdwenen) in de tuin van de pastorij. Ook trachtte men een zolder van de kasteelhoeve als lokaal in te richten, maar ondanks de vele opknapbeurten werd het niet als lokaal gebruikt. Het volgende lokaal werd de kelder van het huis bij Devlieghere-Huybens in de Tempelstraat, maar ook daar kwam een einde aan. Tenslotte belandde de scouts na lange onderhandelingen met de pastoor in de gebouwen van de meisjesschool (nu De Linde) . In de beginjaren werd ook een embleem voor de Lindense scouts ontworpen. Het werd achteraan op de das genaaid.
Toch kampte de scouts met heel wat problemen. Problemen die kenmerkend zijn voor een jonge groep. In die eerste jaren had men weinig materiaal en nog minder geld om het aan te kopen. Daarom o.a. werden reeds vroeg groepsfeesten en wafelverkopen georganiseerd om zo naast het dekken van de kosten ook nog iets over te houden om materiaal aan te kopen.
Maar veruit het belangrijkste probleem was het recruteren van leiding uit de eigen groep. Het duurde immers ongeveer vijf jaar tot de leden de vereiste leeftijd bereikt hadden. Daarbij kwam dan nog dat kandidaat-leiding in de voorstam te Leuven een opleiding kreeg. Vaak bleven ze dan in die groep. Tenslotte was ook het lokalenprobleem nog niet opgelost.
Daardoor o.a. was er een kleine neergang in het begin van de jaren ’70. Toen heeft de scouts zelfs even opgehouden te bestaan! De leden die wilden, konden naar Vlierbeek gaan. Maar onze groep herpakte zich en diegenen die naar Vlierbeek waren gegaan, maar na een tijdje terugkeerden, richtten samen met de achterblijvers opnieuw de scouts van Linden (nu met Verkennertak) op. De vergaderingen vonden toen plaats ten huize van grootouders Vanzavelberg (De Verkenners hadden de zolder, terwijl de Jongverkenners het moesten stellen met het Kiekenkot). Sommige leiders gaven toen zowel leiding aan de Jongverkenners (op zaterdag), als aan de Verkenners (op zondag). Een nieuwe basis was gelegd.  
Het toenmalige oudercomite zorgde uiteindelijk voor het eerste bruine houten lokaal. Later kocht men een groot welpenlokaalen en werd een portiersloge van Philips Petroleum aangeschaft om als Jongverkenner-lokaal te dienen.
Eind de jaren ’70 werd een nieuwe tak voor de allerkleinsten opgericht: de kapoenen. In september ’84 fusioneerden we met Chiro Linden tot de VVKSM. Ineens kwamen er vier takken bij: Kabouters, Jonggidsen, Gidsen en Jin. In september ’85 gingen Gidsen en Verkenners samenwerken onder de naam Givers en kwam er een Wolven- en VW-tak bij. Tenslotte kwamen er dan eind 1986 nog een vriendenkringtak en een redactieploeg bij.

Einde de jaren ’90 werden, onder impuls van toenmalig groepsleider Willem Van Damme, de eerste stappen gezet voor de ambitieuze bouw van nieuwe lokalen. Na jaren van plannen, geld inzamelen en sparen was het eindelijk zover: dankzij de steun van de gemeente Lubbeek kon op 7 mei 2006 de eerste steen van onze nieuwbouw gelegd worden. Een dik anderhalf jaar later waren de superdeluxe nieuwe lokalen een feit. De toekomst van onze scouts ziet er rooskleuriger uit dan ooit tevoren!

oto7.jpg

In 1953 werd de Lindense Chiro-afdeling op initiatief van de toen nog niet lang aangestelde pastoor Paul Peeters I opgericht. In het begin van de jaren ’60 staakte de jongensafdeling van de Chiro haar activiteiten. In het begin van 1964 nam pastoor Peeters contact op met districtscommissaris Rene Feyfer om in Linden een VVKS-groep op te richten. De eerste leiders (Eddy en Jan Wauters, Joris Devlieghere en Luc Van Moorhem) voor de Jongverkenners werden gevraagd bij de 21ste van Vlierbeek (onze moedergroep dus). De eerste leidsters voor de welpen waren Helene Huybens en Marie-Jose Van Geertruyden die uit de Lindense meisjeschiro kwamen.
In de zomervakantie van 1964 werd publiciteit gevoerd voor de nieuwe groep en in september ging de eerste vergadering door met 5 jongverkenners. Vanaf het begin werd het huidige scoutsterrein voor spelen gebruikt. (toen nog zonder asfalt en lokalen). Als eerste lokaal gebruikte men de kelder van zaal Lindebos (In Den Hof). In die begindagen verhuisde men nog naar de garage van de familie Doms en naar een oud gebouw (nu verdwenen) in de tuin van de pastorij. Ook trachtte men een zolder van de kasteelhoeve als lokaal in te richten, maar ondanks de vele opknapbeurten werd het niet als lokaal gebruikt. Het volgende lokaal werd de kelder van het huis bij Devlieghere-Huybens in de Tempelstraat, maar ook daar kwam een einde aan. Tenslotte belandde de scouts na lange onderhandelingen met de pastoor in de gebouwen van de meisjesschool (nu De Linde) . In de beginjaren werd ook een embleem voor de Lindense scouts ontworpen. Het werd achteraan op de das genaaid.
Toch kampte de scouts met heel wat problemen. Problemen die kenmerkend zijn voor een jonge groep. In die eerste jaren had men weinig materiaal en nog minder geld om het aan te kopen. Daarom o.a. werden reeds vroeg groepsfeesten en wafelverkopen georganiseerd om zo naast het dekken van de kosten ook nog iets over te houden om materiaal aan te kopen.
Maar veruit het belangrijkste probleem was het recruteren van leiding uit de eigen groep. Het duurde immers ongeveer vijf jaar tot de leden de vereiste leeftijd bereikt hadden. Daarbij kwam dan nog dat kandidaat-leiding in de voorstam te Leuven een opleiding kreeg. Vaak bleven ze dan in die groep. Tenslotte was ook het lokalenprobleem nog niet opgelost.
Daardoor o.a. was er een kleine neergang in het begin van de jaren ’70. Toen heeft de scouts zelfs even opgehouden te bestaan! De leden die wilden, konden naar Vlierbeek gaan. Maar onze groep herpakte zich en diegenen die naar Vlierbeek waren gegaan, maar na een tijdje terugkeerden, richtten samen met de achterblijvers opnieuw de scouts van Linden (nu met Verkennertak) op. De vergaderingen vonden toen plaats ten huize van grootouders Vanzavelberg (De Verkenners hadden de zolder, terwijl de Jongverkenners het moesten stellen met het Kiekenkot). Sommige leiders gaven toen zowel leiding aan de Jongverkenners (op zaterdag), als aan de Verkenners (op zondag). Een nieuwe basis was gelegd.  
Het toenmalige oudercomite zorgde uiteindelijk voor het eerste bruine houten lokaal. Later kocht men een groot welpenlokaalen en werd een portiersloge van Philips Petroleum aangeschaft om als Jongverkenner-lokaal te dienen.
Eind de jaren ’70 werd een nieuwe tak voor de allerkleinsten opgericht: de kapoenen. In september ’84 fusioneerden we met Chiro Linden tot de VVKSM. Ineens kwamen er vier takken bij: Kabouters, Jonggidsen, Gidsen en Jin. In september ’85 gingen Gidsen en Verkenners samenwerken onder de naam Givers en kwam er een Wolven- en VW-tak bij. Tenslotte kwamen er dan eind 1986 nog een vriendenkringtak en een redactieploeg bij.
 Einde de jaren ’90 werden, onder impuls van toenmalig groepsleider Willem Van Damme, de eerste stappen gezet voor de ambitieuze bouw van nieuwe lokalen. Na jaren van plannen, geld inzamelen en sparen was het eindelijk zover: dankzij de steun van de gemeente Lubbeek kon op 7 mei 2006 de eerste steen van onze nieuwbouw gelegd worden. Een dik anderhalf jaar later waren de superdeluxe nieuwe lokalen een feit. De toekomst van onze scouts ziet er rooskleuriger uit dan ooit tevoren!